Το τρένο της πολύχρονης και αγαπημένης μας σχέσης έκανε μια στάση στην πόλη της νιότης μας και συνεχίζει απρόσκοπτα σε επόμενους σταθμούς,διατηρώντας,στην μηχάνη του,άσβεστη την ζωντανή μας φιλία για πολλά πολλά χρόνια ακόμη....Σας ευχαριστώ θερμά όλες και όλους για την αυθόρμητη,ζεστή και ειλικρινή σας ανταπόκριση και όσον αφορά όλα τα παιδιά που δεν μπόρεσαν να έρθουν....δεν χανόμαστε,όσο έχουμε την υγεία και την καλή μας διάθεση....Οι φωτογραφίες του Γιάννη Μανίκαρου,Μιχάλη Χατζίρη,Δέσπονας ΧρηστίδουΑναστασίας Κάρρα,,Περικλη Γκατζαλα,Θεοφάνη Κάτσιου Κώστα Καρλιγκιώτη και δικές μου.Σας ευχαριστω πολύ.Υ.Γ πέρα από την συνάντηση αυτή καθαυτή,τις κατ΄ιδίαν επαφές,την επιστημονική δραστηριότητα,τις βόλτες στην πόλη το ευχάριστο ξάφνιαμα των παιδιών που κάποιες και κάποιοι είχαν να συναντηθούν έως και 40 χρόνια,θεωρω,επίσης 2 στιγμές μονάδικες...Το τρισάγιο που με πρωτοβουλία της Δέσποινας,τελέσαμε στην μνήμη όλων των αγαπημένων μας φίλων που λείπουν από κοντά μας και τους θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία και συγκίνηση,καθώς και την ζωντανή σύνδεση που είχαμε με τον αγαπημένο μας φίλο και συμφοιτητή Μοχάμεντ Μαουάσι, ο οποίος για ευνοήτους λόγους δεν μπόρεσε να παραστεί στην συνάντηση,αν και το ήθελε πολύ.
